Δευτέρα 29/5/17: Ημερίδα για την Προαγωγή Κουλτούρας Οδικής Ασφάλειας στο ΤΕΙ Κρήτης

Hμερίδα με θέμα την «Προαγωγή κουλτούρας οδικής ασφάλειας», διοργανώνει το Εργαστήριο Υγείας και Οδικής Ασφάλειας του τμήματος Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Κρήτης.

Η ημερίδα πραγματοποιείται τη Δευτέρα 29 Μαΐου 2017, ώρα 8:30 έως 18:00, στο αμφιθέατρο εκδηλώσεων της Σχολής Επιστημών Υείας και Πρόνοιας του ΤΕΙ Κρήτης.

Σκοποί της ημερίδας είναι να παρουσιαστούν και να συζητηθούν:

• • στοχευμένες δράσεις και παρεμβάσεις ερευνητικών εργαστηρίων οδικής ασφάλειας

• • οι συνεργασίες φορέων υπουργείων και κυβερνητικών οργανισμών, για το θέμα της οδικής ασφάλειας

• • καλές πρακτικές προαγωγής κουλτούρας οδικής ασφάλειας 

  • η ενημέρωση αρμοδίων φορέων και στελεχών, εξειδικευμένων στην ασφάλεια των οχημάτων.

Η ημερίδα απευθύνεται στα στελέχη των μέσων μεταφοράς, ερασιτέχνες και επαγγελματίες οδηγούς, στους ένστολους αρωγούς και επιτηρητές της κυκλοφορίας, στα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης και των περιφερειακών ενοτήτων, στους επαγγελματίες υγείας και ιδιαίτερα στους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων.

Ο Συμβουλευτικός Σταθμός Νέων Ν.Ηρακλείου συμμετέχει στην Στρογγυλή Τράπεζα 4 «Κυβερνητικοί Φορείς & Οργανώσεις, Συνεργασίες και πρακτικές» (15.45-17.15), με την εισήγηση

«Αφηγήσεις Εφήβων με αφορμή τις επικίνδυνες οδικές συμπεριφορές»

που θα παρουσιαστεί στις 17.00 από την Υπεύθυνη, Μαρία Παναγιωτάκη.

 

Ολόκληρο το Πρόγραμμα της Ημερίδας μπορείτε να το κατεβάσετε από

ε δ ώ.

Επικίνδυνο διαδικτυακό παιχνίδι απειλεί εφηβικές ζωές!

Ένα νέο διαδικτυακό παιχνίδι που απειλεί ζωές εφήβων και ονομάζεται «Blue Whale Challenge» (Δοκιμασία – Πρόκληση «Μπλε Φάλαινα») ξεκίνησε από τα κοινωνικά δίκτυα της Ρωσίας, ενώ εξαπλώνεται σε γύρω χώρες με περιστατικά σε Ουκρανία, Καζακστάν και Κιργιστάν.

Ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει πλέον αυτό το ιδιότυπο διαδικτυακό παιχνίδι, το οποίο μπορεί να προκαλέσει σοβαρές σωματικές βλάβες στους συμμετέχοντες που δέχονται να λάβουν μέρος στις δοκιμασίες.

Η συγκεκριμένη σειρά δοκιμασιών – πρόκληση φέρεται να λαμβάνει χώρα μέσω ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης (social media), όπου κυρίως έφηβοι καλούνται να συμμετάσχουν σε ένα ιδιότυπο παιχνίδι διάρκειας πενήντα (50) ημερών.

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού λαμβάνουν οδηγίες από άγνωστο άτομο, που έχει χρηστεί «επικεφαλής», προκειμένου να ολοκληρώσουν με επιτυχία μια σειρά άκρως επικίνδυνων για την υγεία τους και τη σωματική τους ακεραιότητα δοκιμασιών (λ.χ. αυτοτραυματισμός, παρακολούθηση ταινιών τρόμου, αναρρίχηση σε ψηλά κτίρια).

Σε άλλες χώρες οι αρχές έχουν ήδη εκδώσει ειδοποιήσεις προς γονείς και παιδιά, ενώ πολυάριθμα είναι και τα σχετικά δημοσιεύματα από Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης του εξωτερικού, που αναφέρουν πως το φαινόμενο λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις και έχει εξαπλωθεί πιθανόν ως αυτοδιαδιδόμενη φάρσα (hoax).

Τα θύματα του αυτοκαταστροφικού «παιχνιδιού», που παρουσιάζεται ως φιλοσοφική πρόκληση, είναι κατά κύριο λόγο έφηβοι. Μία από τις δοκιμασίες τις οποίες καλούνται να φέρουν εις πέρας είναι να χαράξουν λέξεις και σύμβολα στα χέρια τους, μεταξύ των οποίων και μια φάλαινα.

Σύμφωνα με τη Daily Mail, δύο νεαρά κορίτσια, 15 και 16 χρόνων, βρήκαν τραγικό θάνατο πριν μερικές εβδομάδες, όταν «βούτηξαν» από την ταράτσα ενός ψηλού κτηρίου.

Λίγες ώρες αργότερα ένα ακόμη 15χρονο κορίτσι τραυματίστηκε σοβαρά πέφτοντας από το παράθυρο ενός διαμερίσματος ψηλού ορόφου, σε άλλη περιοχή της Ρωσίας. Οι ρωσικές Αρχές πιστεύουν ότι και τα τρία κορίτσια επηρεάστηκαν από τους «εγκεφάλους» του σκοτεινού παιχνιδιού που ονομάζεται «Μπλε Φάλαινα».

Στην πόλη Lviv της Ουκρανίας, ένας 13χρονος θέλησε να βάλει τέλος στη ζωή του, προκειμένου να νικήσει στο online παιχνίδι. Το παιδί ήταν στην ταράτσα ενός πολυόροφου κτιρίου της πόλης. Τα πόδια του ήταν κρεμασμένα στο κενό και ήταν έτοιμος να πέσει. Γείτονες που είδαν τον 13χρονο να είναι έτοιμος να πηδήξει στο κενό, τον πλησίασαν και κατάφεραν να τον τραβήξουν σε ασφαλές σημείο.

Πέρσι οι ρωσικές αρχές προχώρησαν στη σύλληψη ενός 21χρονου, ο οποίος εκτιμάται ότι είναι ο δημιουργός του παιχνιδιού και κατηγορείται ότι προέτρεψε σε αυτοκτονία τουλάχιστον 15 εφήβους. Ο νεαρός φέρεται να ισχυρίστηκε ότι ο αριθμός αυτός είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερος. «Θα πεθάνουν ευτυχισμένοι. Τους έδωσα αυτό που δεν έχουν στην πραγματική τους ζωή: ζεστασιά, κατανόηση, ανταπόκριση», δήλωσε!

Με το παιχνίδι να έχει αποκτήσει φανατικούς οπαδούς και σε χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία και το Βέλγιο, οι αρχές έχουν συστήσει στους γονείς να προσέχουν τα παιδιά τους και να τα αποτρέπουν να συμμετάσχουν σ’ αυτό.

«Τον τελευταίο καιρό έχουν παρατηρηθεί πάρα πολλά περιστατικά παιδιών τα οποία είναι σε προεφηβεία ή εφηβεία και πέφτουν θύματα παραπλάνησης, από αμφιβόλου ποιότητας site τα οποία τους προτρέπουν να κάνουν πράξεις που είναι στα όρια της παρανομίας και της τρέλας», εξηγεί μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο πρόεδρος των Ελλήνων χρηστών ίντερνετ, Νίκος Βασιλάκος.

«Ο καλύτερος τρόπος να συμβουλεύουμε τα παιδιά και να τα προφυλάξουμε από τέτοιους κινδύνους είναι να είμαστε κοντά ως γονείς στα παιδιά μας και να τους εξηγήσουμε ότι αυτά όλα τα πράγματα δεν είναι πραγματικά. Ότι είναι στημένα κόλπα από ανθρώπους οι οποίοι τα κινηματογραφούν και δεν φαίνεται ότι ουσιαστικά το σκοινί δεν είναι σκοινί αλλά είναι υλικό που δεν μπορεί να πνίξει. Ότι η φάλαινα που χαράσσει στο χέρι του ο Ρώσος που εμφανίζεται στα βίντεο στο YouTube είναι ουσιαστικά προϊόν μακιγιάζ.  Βλέπουμε ότι όλο και περισσότεροι έφηβοι καθημερινά πέφτουν θύματα αυτών των προτροπών που είναι στα όρια της παρανομίας και ουσιαστικά του κινδύνου για τη ζωή του παιδιού. Και ο λόγος που το κάνουν είναι για να νιώσουν σημαντικοί και ότι ξεχωρίζουν στο χώρο τους. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Και γι’ αυτό πρέπει και το σχολείο, η Πολιτεία και οι γονείς να προστρέξουν και να συνδράμουν στην ανάγκη που έχουν τα παιδιά για ενημέρωση. Και να τους εξηγήσουν ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι πραγματικά, δεν είναι αληθινά αλλά είναι επικίνδυνα όταν τα κάνει κανείς μόνος στο σπίτι».

Στη χώρα μας δεν έχει σημειωθεί αντίστοιχο περιστατικό, όμως η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ενημερώνει σχετικά τους πολίτες, ενώ βρίσκεται σε επαγρύπνηση για την άμεση ανίχνευση και πρόληψη σχετικών συμβάντων.

Όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή της, λόγω της μεγάλης επικινδυνότητας, το φαινόμενο ενδέχεται να λάβει πραγματικές και εξαιρετικά σοβαρές διαστάσεις.

Η ελληνική αστυνομία καλεί όποιον γονέα υποπτευθεί πως το παιδί του σχεδιάζει να προβεί στη δοκιμασία – πρόκληση «Μπλε Φάλαινα» ή σε παρόμοια, ή όποιο πολίτη γνωρίζει σχετικές πληροφορίες γι’ αυτό, να επικοινωνήσει άμεσα με τη Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, με τους ακόλουθους τρόπους :

Τηλεφωνικά: 11188,
Στέλνοντας e-mail στο: ccu@cybercrimeunit.gov.gr,
Μέσω της εφαρμογής (application) για έξυπνα τηλέφωνα (smart phones): CYBERΚΙ D,
Μέσω twitter : @ CyberAlertGR 

Παρακολουθήστε το παρακάτω video που, σε τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων, αναφέρεται στο πολύ επικίνδυνο φαινόμενο που περιγράφουμε:

Πηγές: cnn.gr, madata.gr, Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων

Τετάρτη 5 Απριλίου, 11.00: Ημερίδα στο Γεν. Λύκειο Ασημίου για την ασφαλή πλοήγηση στο διαδίκτυο

Μια πολύ ενδιαφέρουσα Ημερίδα με θέμα την

«Ασφαλή Πλοήγηση στο Διαδίκτυο»,

θα πραγματοποιηθεί στο Γενικό Λύκειο Ασημίου την Τετάρτη 5 Απριλίου 2017, στις 11:00 το πρωί.

Η Ημερίδα διοργανώνεται από την Περιφέρεια Κρήτης, την Ελληνική Αστυνομία, την Ευρωπαϊκή Αστυνομία και βέβαια το Γενικό Λύκειο Ασημίου, που θα είναι και ο οικοδεσπότης της εκδήλωσης.

Κύριοι ομιλητές, σύμφωνα με το πρόγραμμα θα είναι:

• ο κ. Γεώργιος Παπαπροδρόμου, Αστυνομικός Διευθυντής του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ.,
• ο κ. Γιώργος Πανσεληνάς, Σχολικός Σύμβουλος Πληροφορικής και
• η κ. Μαρία Παναγιωτάκη, Υπεύθυνη Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων.

Όσον αφορά στα…»καθ’ ημάς», το θέμα που θα αναπτυχθεί είναι

«Η γενιά της οθόνης: Η ψυχοκοινωνική διάσταση της χρήσης του κινητού και του διαδικτύου για τους εφήβους».

Γενικότερα, οι ομιλητές θα αναφερθούν στα φαινόμενα διαδικτυακής βίας, στους κινδύνους που ελλοχεύουν στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και στην πρόληψη και την αντιμετώπιση των κινδύνων που σχετίζονται με τις νέες τεχνολογίες.

1/4/17: Ο ΣΣΝ Ηρακλείου στο Παγκρήτιο Πανεπιστημιακό Παιδιατρικό Συμπόσιο

Η Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου διοργανώνει το 26ο Παγκρήτιο Πανεπιστημιακό Παιδιατρικό Συμπόσιο σε συνεργασία με τη ΜΕΘ Παίδων, τη ΜΕΝ Νεογνών και την Κλινική Αιματολογίας-Ογκολογίας Παίδων ΠαΓΝΗ.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται στις 31 Μαρτίου – 1 Απριλίου 2017 στο Αμφιθέατρο Μεταπτυχιακών Φοιτητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. 

Στο Παιδιατρικό Συμπόσιο συμμετέχει ο Συμβουλευτικός Σταθμός Νέων Ηρακλείου με την εισήγηση «Βίαιη συμπεριφορά και εκφοβισμός (Bullying) στο σχολικό περιβάλλον» που θα παρουσιαστεί από την Υπεύθυνη Μαρία Παναγιωτάκη. 

Η εισήγηση εντάσσεται στην ενότητα του Σαββάτου 1 Απριλίου 2017, Εφηβεία και Ψυχιατρική (10.30-11.15) που θα πραγματοποιηθεί στο Αμφιθέατρο Μεταπτυχιακών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.

Η εκδήλωση περιλαμβάνει όπως κάθε χρόνο, επίκαιρα θέματα Παιδιατρικής, παρουσιάσεις περιστατικών, εντατικά φροντιστήρια σε εξειδικευμένα πεδία και, για πρώτη φορά, συνεδρίες συνάντησης με τον ειδικό σε μικρές ομάδες και συνεδρίες τεκμηριωμένης Παιδιατρικής με τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες. 

Ολόκληρο το Πρόγραμμα του Συμποσίου μπορείτε να το κατεβάσετε από

ε δ ώ.

Μιλώντας για το Ολοκαύτωμα στα σχολεία: Προτάσεις για αξιοποίηση

Με αφορμή την οδηγία του Υπουργείου Παιδείας για αφιέρωση δύο διδακτικών ωρών σ΄ένα θέμα ιδιαίτερα οδυνηρό και δυνατό, το Ολοκαύτωμα [27 Ιανουαρίου: «Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος»], σκεφτήκαμε να συγκεντρώσουμε κάποιες προτάσεις, κρατώντας μακριά απ΄τα σχολεία, τα σπίτια και την κοινωνία μας κάθε σκέψη και πράξη που αντιστρατεύεται τον άνθρωπο.
Άραγε, πώς μιλάμε για το Ολοκαύτωμα στα παιδιά;

Η Γερμανοεβραία Αννα Φρανκ γράφει στο ημερολόγιό της, σε φωτογραφία τραβηγμένη λίγο πριν από τη σύλληψη της ιδίας και της οικογένειάς της στο Αμστερνταμ, το 1942, από τους ναζιστές

 

Η παιδική λογοτεχνία, σίγουρα βοηθά να μιλήσουμε στα παιδιά για το Ολοκαύτωμα, την πιο σκοτεινή περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας. 

Τα βιβλία προσεγγίζουν με λογοτεχνικό τρόπο τη διατήρηση της μνήμης, όταν οι αναμνήσεις χαθούν. Συμπυκνώνουν το τεράστιο θέμα του πώς, του τρόπου δηλαδή με τον οποίο θα κρατήσουν οι παλαιότερες γενιές ζωντανές τις μνήμες όσον αφορά το πλήγμα που δέχτηκε ο πολιτισμός κατά τον 20ό αιώνα.

Για παράδειγμα, η παιδαγωγός και συγγραφέας Μαρίζα Ντεκάστρο μετέφρασε ένα βιβλίο της Ιρέν Κοέν Ζανκά για την Άννα Φρανκ και την εξόντωση των εβραίων, με τίτλο «Το δέντρο βλέπει». Πρόκειται για ένα εικονογραφημένο βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά του Δημοτικού.

Διαβάζοντας την ιστορία της Αννας, όπως την αφηγείται το δέντρο, οι αναγνώστες αντιλαμβάνονται όλες τις πλευρές της ανθρώπινης φύσης τόσο για το καλό όσο και για το κακό (φόβος, αλαζονεία, κακία, αδιαφορία, αλλά και συμπόνια). Δουλεύοντας πάνω στο πολυεπίπεδο σύντομο κείμενο, ο αναγνώστης προβληματίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα (ισότητα, καταπολέμηση των διακρίσεων και του αποκλεισμού), την ηθική (προστασία της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειας), τον τρόπο με τον οποίο το μικρό και τυχαίο γίνεται μεγάλο, τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα και πώς συγκροτούνται, την παθητικότητα και την καταπολέμησή της με άξονα μια προσδοκώμενη ενεργητική στάση απέναντι σε καθετί που θίγει ομάδες και κοινωνικά δικαιώματα αλλά και την πολιτική.

Αφορμή για να συζητήσει κανείς θέματα σχετικά με τη διατήρηση της μνήμης δεν είναι ούτε οι ιστορικές επέτειοι ούτε τα κεφάλαια της σχολικής ύλης, αν πρόκειται για νέους σχολικής ηλικίας. Οι αφορμές προκύπτουν κάθε στιγμή καθώς παρακολουθούμε τα κοινωνικά φαινόμενα που αναφύονται δίπλα μας – το κυνήγι των μειονοτήτων, τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό, τις κάθε μορφής διακρίσεις. Όλα αυτά τα φαινόμενα μοιραία κατευθύνουν τον προβληματισμό μας στις αιτίες που τα γέννησαν, στις ρίζες τους. Το Ολοκαύτωμα τα περιλαμβάνει όλα.

Αναπτύσσοντας την κριτική σκέψη

Η γενιά μας μπορεί να έχει ακόμη προσωπική επαφή με ανθρώπους που επέζησαν του Ολοκαυτώματος, θύματα της εξωφρενικής γραφειοκρατικής ιδεοληψίας η οποία διέλυσε τον κοινωνικό ιστό της Ευρώπης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου: εβραίους, τσιγγάνους, κομμουνιστές, αντιφρονούντες προς το ναζιστικό καθεστώς. Τα παιδιά δεν έχουν συνήθως πρόσβαση στις αναμνήσεις των ενηλίκων, μπορούν όμως να έχουν πρόσβαση στη γνώση που απορρέει από αυτές και να ευαισθητοποιηθούν μέσω των βιβλίων, είτε αυτά είναι μαρτυρίες είτε κείμενα μυθοπλασίας.

Μαρτυρίες υπάρχουν εκατοντάδες σε κάθε γλώσσα και αποτελούν ένα πολύ δυνατό και αξιόπιστο εργαλείο για την επικαιροποίηση της μνήμης. Η επεξεργασία των μαρτυριών από άτομα νεαρής ηλικίας δεν είναι απλή υπόθεση. Το σοβαρότερο ζήτημα που ενδέχεται να προκύψει είναι εκείνο της ταύτισης των αναγνωστών (εφόσον μιλάμε για βιβλία) ή των ακροατών με τους φορείς των μαρτυριών. Οι νέοι έχουν την τάση να ταυτίζονται με λογοτεχνικούς ή άλλους ήρωες, κάτι στο οποίο προσέβλεπαν παλαιότερα οι συγγραφείς νεανικών βιβλίων και οι εκπαιδευτικοί, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο οι νέοι και τα παιδιά πλησίαζαν ουσιαστικότερα την ψυχολογία των ηρώων.

Όταν όμως αναφερόμαστε σε μαρτυρίες από το Ολοκαύτωμα η ταύτιση είναι όχι μόνον εντελώς αδύνατη, αλλά έως και απαγορευτική. Είναι γεγονός ότι η ανάγνωση μαρτυριών, ή η επαφή με επιζώντες που αφηγούνται προσωποποιεί την Ιστορία, καθώς μιλούν συγκεκριμένοι άνθρωποι που έζησαν αυτές τις καταστάσεις. Είναι όμως επίσης καθοριστική για την αντίληψή μας για την Ιστορία γενικότερα.

Ωστόσο κανένας μας δεν μπορεί να μπει στη θέση εκείνων ούτε να αντιμετωπίσει τα διλήμματα που τους έπνιγαν. Επιπλέον, κάθε μαρτυρία είναι μοναδική και ανεξάρτητα από το αν μπορεί να ενταχθεί σε κάποια κατηγορία, πρέπει να τοποθετείται σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Για τη στάση των θυμάτων αλλά και των θυτών έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες και τα ερωτήματα παραμένουν ανοιχτά.

Οφείλουμε λοιπόν κατά κύριο λόγο να ασκούμε τα νεανικά μυαλά στην ανάλυση, στην κατανόηση και εντέλει στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης και κοινωνικής συνείδησης. Κατά συνέπεια δεν κρύβουμε αυτά τα εξαιρετικά τραυματικά γεγονότα από το νεανικό κοινό ηθικολογώντας γενικά και αόριστα περί ηθικών αξιών, αλλά τα θέτουμε στην κρίση τους. Άλλωστε η εμπειρία των επιζώντων πρέπει να υμνεί τη ζωή και όχι τον θάνατο, όπως είπε σε μια ομιλία της η ιστορικός Ρίκα Μπενβενίστε.

Μαρτυρίες, μυθοπλασία και διδακτικά βοηθήματα

Από τις μαρτυρίες για το Ολοκαύτωμα που απευθύνονται σε παιδιά ξεχωρίζουν εκείνες των ανηλίκων:
Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ (εκδ. Πατάκη),
Το ημερολόγιο της Rutka (εκδ. Πατάκη),
Κρυμμένα παιδιά στην Ελλάδα της Κατοχής (εκδ. Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος).

Όσον αφορά τα βιβλία μυθοπλασίας, οι συγγραφείς έχουν κοινή στρατηγική: με όχημα ήρωες που ταιριάζουν ηλικιακά με τους αναγνώστες ξεδιπλώνουν ιστορίες που αναφέρονται στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ακουμπούν έμμεσα το Ολοκαύτωμα.

Νύξεις υπάρχουν στα βιβλία:
Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου (Αλκη Ζέη, εκδ. Μεταίχμιο),
Πήλινες Μούσες (Σπ. Τσίρος, εκδ. Κέδρος),
Μια μπαλάντα για τη Ρεβέκκα (Μ. Κλιάφα, εκδ. Μεταίχμιο),
Η ώρα των σκύλων (Ε. Μπριζού-Πελλέν, εκδ. Αγρα).

Βιβλία με κύριο θέμα το Ολοκαύτωμα:

Άννα Φρανκ (Τζ. Πουλ, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες),
Η βαλίτσα της Χάνα (Κ. Λιβάιν, εκδ. Σαββάλας)

Για εφήβους:

Τα σπίτια με το αστέρι (Στ. Ρος, εκδ. Σαββάλας),
Μάους (Α. Σπίγκελμαν, εκδ. Zoobus),
Τόμι (Α. Blottière, εκδ. Πόλις),
Το παιδί του Νώε (Ε. Ε. Σμιτ, εκδ. Opera),
Η επιλογή της Σόφι (Ου. Στάυρον, εκδ. Ποταμός).

Για εκπαιδευτικούς:

Προσεγγίζοντας το Ολοκαύτωμα στο ελληνικό σχολείο (Γ. Κόκκινος & συνεργάτες, εκδ. Ταξιδευτής),
Υλικά για τη Διδασκαλία του Ολοκαυτώματος (εκδ. Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος). 

Ταινίες:

• «Νεοναζί -Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης», ντοκιμαντέρ του δημοσιογράφου Στέλιου Κούλογλου, δείτε το ε δ ώ  

• «Οι Ναζί στην Ελλάδα», μοναδικό κινηματογραφικό ντοκουμέντο, δείτε το ε δ ώ

• «Αμήν», του Κώστα Γαβρά

• «Η ζωή είναι ωραία», του Ρομπέρτο Μπενίνι

• «Το κύμα» του Ντένις Γκάνζελ

• «Ο πιανίστας» του Ρομάν Πολάνσκι

• «Η λίστα του Σίντλερ» του Στήβεν Σπίλμπεργκ

• «Το Ολοκαύτωμα – The Holocaus», δείτε το ε δ ώ 

• «Άουσβιτς – 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος», δείτε το ε δ ώ
  

• «Η δίκη της Νυρεμβέργης, η δίκη του Ολοκαυτώματος», δείτε το ε δ ώ 

• Βίντεο της ομάδας Μπορούσια Ντόρτμουντ, με τίτλο «Το ποδόσφαιρο και οι ναζί δεν πάνε μαζί», ε δ ώ, βίντεο που αντιμετωπίζει το ναζισμό με χιούμορ, περνώντας παράλληλα το μήνυμα κατά των διακρίσεων.

• «Πώς δημιουργείται ένας Ναζί», αντιναζιστικό καρτούν του Ντίσνεϋ, ε δ ώ

• «Οι εφτά νάνοι του Άουσβιτς«, δείτε ε δ ώ και διαβάστε για την συγκλονιστική ιστορία των επτά νάνων ε δ ώ, ε δ ώ και ε δ ώ

Επίσης, διαβάστε: «Οι μεγαλύτεροι αστικοί μύθοι για τους Εβραίους» ε δ ώ

Κλείνοντας όλη αυτή την αναφορά στη μνήμη και τη λήθη, ας θυμηθούμε ότι κατά πως λέει ο συγγραφέας Αύγουστος Κορτώ, ο ναζισμός δεν είναι ιδεολογία. Οι ναζί πιστεύουν μόνο σε ένα πράγμα: τον αφανισμό όσων οι ίδιοι, αυθαίρετα, ορίζουν ως ‘υπανθρώπους’. Δεν τους κατευθύνει κανένα ιδεώδες, παρά μόνον η δίψα για βία. Είναι φονιάδες που ενδύονται τον κατατρυπημένο μανδύα του τάχα μου εθνικιστή. Είναι ασυνείδητοι, επικίνδυνοι, είναι η ντροπή και το όνειδος της ανθρωπότητας.

Μην τους κάνετε τη χάρη να τους αντιμετωπίζετε με διάθεση συνομιλητή που ανταλλάσσει θεωρίες. Το ένα χιλιοστό ελευθερίας που θα τους παραχωρήσετε, θα το εκμεταλλευτούν για την καταστροφή σας. Φτάνουν πια τα άλλοθι. Όποιος λαχταρά σαν άγριο θηρίο να αιματοκυλίσει τον κόσμο δεν έχει κανένα ελαφρυντικό.

Πηγή όσον αφορά στο βιβλίο «Το δέντρο βλέπει»:Εφημερίδα «Το Βήμα» (18/11/2012)

Μαθαίνω για τον Σχολικό Εκφοβισμό & χτίζω θετικές σχέσεις με τους συμμαθητές μου

Όσες αναφορές κι αν κάνει κανείς στο bullying, η αναγκαιότητα ευαισθητοποίησης και υποστήριξης αντι-εκφοβιστικών δράσεων παραμένει! Φώτα στο χωριό Δαφνές του Ηρακλείου την Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017, για να στρογγυλοκαθήσει ανάμεσά μας η αποδοχή, η σύμπνοια, η αλληλοϋποστήριξη, η συμπεριφορά που δεν ξέρει από βία, η στάση ζωής που  δε γνωρίζει από… «ψευτομαγκιά»!

Με τους μαθητές  των τριών τελευταίων τάξεων του Δημοτικού Σχολείου Δαφνών αλλά και με τους γονείς όλων των παιδιών θα συνομιλήσουμε για εκείνους που εκφοβίζουν, τους άλλους που εκφοβίζονται, αλλά και για τους πολλούς που παρατηρούν… Αναγνωρίζουμε εαυτό, αναγνωρίζουμε ρόλους, θωρακίζουμε τη σχολική κοινότητα και χτίζουμε κλίμα θετικό και υπoστηρικτικό στο σχολείο! Χαρά μας να βρεθούμε κοντά!

Τι θα μας έλεγαν άραγε τα ίδια τα παιδιά αν τα αφήναμε να μας μιλήσουν;

Μια διαφορετική, συγκροτημένη, εξαιρετική -κατά την κρίση μας- φωνή, αρθρώνει λόγο για την παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών, στο όνομα της προστασίας τους. 

Προέρχεται από το ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης του Εγκλήματος και του Κοινωνικού Ελέγχου (EEMEKE) που, με αφορμή το πλήθος δημοσιευμάτων και αντιπαραθέσεων που προκάλεσε η υπόθεση προστασίας ανήλικου παιδιού συλληφθείσας και ήδη κρατούμενης μητέρας, επισημάνει τα παρακάτω…

α) Η μεταχείριση παιδιών που για διάφορους λόγους στερούνται την επιμέλεια των γονέων τους (συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών κρατουμένων) και τα οποία πρέπει να τεθούν υπό προσωρινή προστασία μέχρι την οριστική απόφαση του δικαστηρίου ανηλίκων, πρέπει να απασχολεί το δημόσιο λόγο με σοβαρότητα, με μέτρο και με άξονα το συμφέρον των παιδιών.

β) Η ευαισθησία και το ενδιαφέρον για τα παιδιά δεν μπορεί να εκδηλώνονται επιλεκτικά και πρόσκαιρα, με αφορμή υποθέσεις ευρείας δημοσιότητας, ανάλογα με τις ιδιότητες των εμπλεκόμενων ενηλίκων. Έτσι, δεν βοηθάμε τα παιδιά να διαχειριστούν τη με τραυματικό και βίαιο τρόπο μεταβολή των όρων ζωής τους· αντίθετα, συμβάλουμε στην πλήρη παραβίαση της ιδιωτικότητάς τους, στο στιγματισμό και την περιθωριοποίησή τους. Πρέπει να γίνει κάποτε κατανοητό ότι κάθε δημόσια συζήτηση για τους ανήλικους (θύτες ή θύματα) και την οικογένειά τους οφείλει να σέβεται και να προστατεύει τον ανήλικο άνθρωπο. Μια πολιτισμένη κοινωνία, που λαμβάνει πρωτίστως υπόψη το συμφέρον του παιδιού, δεν καθιστά τον εξ ορισμού ευάλωτο ανήλικο βορά στο αδιάκριτο βλέμμα των πάντων, δε μετατρέπει την ιστορία του σε δίαυλο πολιτικών ή άλλων επιδιώξεων, δεν «πουλάει» με όρους αγοραίους τον πόνο, δεν στιγματίζει και δεν επαναθυματοποιεί με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.

γ) Αντίθετα, μια δικαιοκρατούμενη πολιτεία και μία πολιτισμένη κοινωνία οφείλουν να ασχολούνται συνεχώς με το σύστημα παιδικής προστασίας που η κρίση έχει επιδεινώσει και με τα δικαιώματα των παιδιών, ανεξάρτητα του ποιοι είναι οι ανήλικοι ή τι έκαναν. Δικαιώματα προστασίας και διαβίωσης σε περιβάλλον στο οποίο προάγονται τα συμφέροντά τους και ικανοποιούνται οι ανάγκες τους έχουν ΟΛΑ τα παιδιά, μεταξύ αυτών και τα παιδιά που ζουν σε κατάσταση οιονεί παρανομίας, λόγω της σύγκρουσης των γονέων τους με την έννομη τάξη και των συνεπειών της, που βιώνουν στην ιδιαίτερα ευαίσθητη ηλικία τους. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ότι τα παιδιά των κρατουμένων γονέων ανήκουν στην κατηγορία των «αγνοούμενων» ή διαφορετικά «αόρατων» ανηλίκων η τύχη των οποίων, οι όροι διαβίωσής τους και οι τυχόν δυσκολίες τους δεν απασχόλησαν ποτέ κανέναν. Επομένως, αντί της επιλεκτικής στοχοποίησης κάποιων παιδιών με την υποκριτική επίκληση της προστασίας των δικαιωμάτων τους, θα ήταν εντιμότερο να αρχίσει μια συζήτηση για τις τεράστιες και ευρύτερες διαστάσεις του φαινομένου για τα χιλιάδες αυτά παιδιά.

δ) Τονίζουμε ότι η διαδικασία που ακολουθείται για ΟΛΑ τα παιδιά των οποίων η γονική επιμέλεια πρέπει να ρυθμιστεί άμεσα και προσωρινά είναι άκρως προβληματική. Με την κατάρρευση των προνοιακών δομών κατά την περίοδο της κρίσης, η Εισαγγελία Ανηλίκων επιλέγει την προσωρινή φιλοξενία των παιδιών αυτών σε νοσοκομειακή μονάδα. Ακολουθεί εισαγγελική εντολή για διενέργεια κοινωνικής έρευνας, προκειμένου να βρεθεί το κατάλληλο πρόσωπο ή περιβάλλον, στο οποίο θα ανατεθεί η πραγματική φροντίδα και η ολική ή μερική επιμέλεια των παιδιών. Οι Εισαγγελίες Ανηλίκων δεν είναι στελεχωμένες με κατάλληλο προσωπικό, ούτε συνεπικουρούνται από άλλους επαγγελματίες, με συνέπεια η μεν διαδικασία να καθυστερεί, η δε φιλοξενία των παιδιών σε ένα νοσοκομείο να διαρκεί πολλούς μήνες με τραγική πολλές φορές κατάληξη.

Αν λοιπόν το όψιμο, γνήσιο ή μη, ενδιαφέρον μας εξαντληθεί σε μια μεμονωμένη περίπτωση, συζητώντας με όρους νίκης ή ήττας, όσον αφορά την επίτευξη συγκεκριμένου στόχου, θα συμβάλουμε για μια ακόμη φορά στη συσκότιση και αναπαραγωγή του προβλήματος.

Ας δούμε όλοι, τουλάχιστον από εδώ και μετά, το θέμα με προσήλωση στα δικαιώματα των παιδιών και όχι στις σκοπιμότητες της μιας ή της άλλης πλευράς. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές, παρά τις επιταγές της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Παιδιού, η γνώμη των παιδιών δεν ακούγεται. Προλαβαίνουν και την καταπνίγουν οι φωνές των ενηλίκων, που αναλαμβάνουν να προστατέψουν το συμφέρον τους παραβιάζοντάς το τελικά, κυρίως με την άκρατη και ανελέητη δημοσιοποίηση του προσωπικού δράματος. Τι θα μας έλεγαν άραγε τα ίδια τα παιδιά αν τα αφήναμε να μας μιλήσουν;

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΕΜΕΚΕ

Πηγή: eemeke.org