Εμείς οι ίδιοι, οι διαφορετικοί…

Συμβουλευτική υποστήριξη σε παιδιά και γονείς

Την καρδιά ν’ ακούς
Την καρδιά ν’ ακούς που γεμίζει τον κόσμο παιδιά κι άλλα
Φεγγάρια
Ν’ ακούς πάντα

…λέει ο Παπαδίτσας. Για να παραμένει ανοιχτός ο δίαυλος της επικοινωνίας με τις εσωτερικές μας ανάγκες, για να μπορούμε να ακούμε τη φωνή της καρδιάς χωρίς παράσιτα, για να «καθαρίζει» το τοπίο εντός μας, χρειαζόμαστε συχνά συμβουλευτική στήριξη. Μικροί – μεγάλοι. Για να παραμείνουμε όρθιοι. Και υγιείς. Διότι έλλειψη υγείας δε σημαίνει μόνο «πονάει το χέρι μου», αλλά, «πιέζεται η ψυχή μου». Ακριβώς γι αυτό ο Συμβουλευτικός Σταθμός Νέων στο Ηράκλειο στηρίζει τον έφηβο, την οικογένεια και το σχολείο με δράσεις όπως ατομικές συνεδρίες για γονείς και μαθητές, βιωματικά εργαστήρια στα σχολεία και παρουσιάσεις ψυχοπαιδαγωγικών θεμάτων, παρεμβάσεις σε σχολικά τμήματα που χρειάζονται στήριξη, εμψύχωση και συντονισμό βιωματικών ομάδων, επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς, σχολές γονέων, συμβουλευτική σε παιδαγωγικές συνεδριάσεις και διοργάνωση ανοιχτών εκδηλώσεων για τη κοινότητα.

Τα παιδιά και οι έφηβοι ενδέχεται κατά τη διάρκεια της ζωής τους να έρθουν σε επαφή με ψυχοπιεστικά γεγονότα τα οποία δεν μπορούν να διαχειριστούν. Τέτοιες περιπτώσεις είναι το διαζύγιο γονέων, το πένθος, η μετακόμιση, μια πιθανή ασθένεια κλπ. Σε αυτές τις περιπτώσεις το κάθε παιδί ενδέχεται να μην μπορεί να ανταπεξέλθει ενεργοποιώντας τους δικούς του μηχανισμούς προσαρμογής και να χρειάζεται τη βοήθεια κάποιου ειδικού για τα νέα δεδομένα που καλείται να αντιμετωπίσει.

Την ίδια υποστήριξη συνήθως χρειάζονται και οι γονείς. Επίσης κάποιες φορές τα ίδια τα παιδιά και οι έφηβοι δείχνουν να παγιδεύονται οι ίδιοι σε δυσλειτουργικές σκέψεις και συναισθήματα τα οποία έχουν αντίκτυπο στη συμπεριφορά τους. Συχνά οι γονείς ή οι δάσκαλοι/καθηγητές παρατηρούν μια συμπεριφορά (σε σχέση με το ίδιο το παιδί ή σε σχέση με συνομηλίκους) που τους προβληματίζει και επιλέγουν να απευθυνθούν σε έναν ειδικό της ψυχικής υγείας.

Τέτοιες συμπεριφορές μπορεί να είναι οι εξής:

Για τα παιδιά δυσκολίες ύπνου και διατροφής, ενούρηση, τραυλισμός, τικ, προβλήματα συμπεριφοράς όπως επιθετικότητα, δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις με συνομηλίκους, συναισθηματικές δυσκολίες όπως έντονο θυμό ή διάθεση για απομόνωση, ψυχοσωματικά συμπτώματα, πτώση στη σχολική επίδοση, δυσκολία στη συγκέντρωση και προσοχή, σχολική άρνηση, άγχος, ανασφάλεια, χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, προβλήματα στην επικοινωνίας.

Για τους εφήβους χαμηλή αυτοεκτίμηση – αυτοπεποίθηση, προβλήματα συμπεριφοράς όπως επιθετικότητα, δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις με συνομηλίκους, συναισθηματικές δυσκολίες όπως έντονο θυμό ή διάθεση για απομόνωση, χρήση ουσιών, ψυχοσωματικά συμπτώματα, ψυχαναγκαστικά συμπτώματα, προβλήματα ταυτότητας φύλου, κατάθλιψη, πίεση στο σχολείο, άγχος – ειδικά την περίοδο των Πανελληνίων Εξετάσεων.

Συνήθως τα παιδιά και οι έφηβοι αναπτύσσουν τα παραπάνω συμπτώματα καθώς δυσκολεύονται να επεξεργαστούν τα δυσάρεστα συναισθήματά τους και εμπλέκονται σε μια σειρά σκέψεων που μόνο λειτουργικές δεν μπορεί να είναι. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι ότι τα παιδιά από μόνα τους δεν είναι εύκολο να καταλάβουν τι ακριβώς είναι αυτό που τους κάνει να αισθάνονται δυσάρεστα και να συμπεριφέρονται με τρόπο μη αποδεκτό. Η βοήθεια του ειδικού έγκειται στη συνεργατική προσπάθεια του ψυχολόγου και του παιδιού – εφήβου και εστιάζει στις σκέψεις που δεν βοηθούν το παιδί – έφηβο να αισθανθεί ευχάριστα και να συμπεριφερθεί αναλόγως.

Το οικογενειακό περιβάλλον παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο σε όλη αυτήν τη διαδικασία και συνήθως οι γονείς κυρίως των μικρότερων παιδιών χρειάζεται να παρακολουθούν και εκείνοι συνεδρίες συμβουλευτικής ώστε να μπορούν να στηρίξουν το παιδί τους στην προσπάθειά του.

Στην ίδια λογική οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να ενημερώνονται για ψυχοπαιδαγωγικά ζητήματα, να ενιχύουν τον παιδαγωγικό τους ρόλο και να ενδυναμώνουν την υποστηρικτική τους παρουσία στο σχολείο, να διαμορφώνουν θετικό κλίμα στη σχολική κοινότητα και να λειτουργούν ως εμπνευστές, εμψυχωτές και θεμελιωτές αποτελεσματικών, γόνιμων σχέσεων με τους μαθητές και τους γονείς.

Σχολείο και Κοινωνία μαζί ενάντια στη Βία

21 Μαρτίου: Σχολεία ενάντια στο Ρατσισμό

Ο ρατσισμός γεννάει το φόβο· η αλληλεγγύη την ελπίδα

Η Επιτροπή ενάντια στις Κοινωνικές Διακρίσεις της ΕΛΜΕ Ηρακλείου σε συνεργασία με τον Συμβουλευτικό Σταθμό Νέων διοργανώνουν Αντιρατσιστική Εσπερίδα με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα κατά του Ρατσισμού (21 Μαρτίου). Βασικός σκοπός είναι να ευαισθητοποιηθούν περισσότεροι εκπ/κοί πάνω σε ζητήματα που σχετίζονται με ρατσιστικές συμπεριφορές, καθώς και να παρουσιαστούν αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης τους στο σχολικό περιβάλλον.
Η διοργάνωση θα περιλαμβάνει:
– θεατρικό δρώμενο από μαθητές,
– παρουσίαση εργασιών και δράσεων από καθηγητές,
– βιωματική δράση με τη συμμετοχή των παρισταμένων,
– συζήτηση και αναστοχασμό.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων του 2ου ΓΕ.Λ. Ηρακλείου, την Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013 στις 6:00 μ.μ.

Χαρταετοί των παιδιών, του κόσμου, της ελευθερίας

Φρέσκια, απρόοπτη, προκλητική ζωή!

Τι ωραίο κείμενο ετούτο εδώ του δημοσιογράφου Νίκου Ξυδάκη! Ανάγκη να κρατηθούμε από τα ωραία, λαχτάρα να φωτιστούν ματιά και σκέψη, επιθυμία να πάρουμε ανάσα βαθιά. Ναι. Μπαίνουμε στο εαρινό ηλιοστάσιο και είναι η ζωή που μάς ανατριχιάζει.

Εαρινό ηλιοστάσιο (η ζωή που μας ανατριχιάζει)

Τυχεροί να ζούμε τέτοιον καιρό, σε τέτοιο τόπο. Με τις Απόκριες αποχαιρετάμε τον σκληρό χειμώνα του ‘12-’13 και με τη μαρτιοαπριλιάτικη Σαρακοστή καταπλέουμε πλησίστιοι στην άνοιξη· αποτινάζοντας την εθνική και υπαρξιακή θλίψη, μεταφέροντας τη ζωή στην ύπαιθρο, στο φως που μας λούζει λυτρωτικό και στο οποίο πάντα καταφεύγουμε για ν’ αντλήσουμε μέλλον. Το φως τούτης της άνοιξης θα το θυμόμαστε.

Κούλουμα.

Ανταμώνω το φως σε αλσύλλια Κυκλάδων νήσων, σε παραλίες πλυμένες από βοριάδες, γεμάτες θαλασσόξυλα και σουπιοκόκκαλα. Σε πράσινα λιβάδια αρκαδικών οροπεδίων. Το ανταμώνω σε λόφους αττικούς, με χαρταετούς και ανθρώπινα μελίσσια. Το ίδιο πάντα φως, ζωογόνο, αναγγενητικό.
Κάτω απ’ τα πεύκα, πλάι στην ξερολιθιά, στην αγνή άμμο με μυριάδες όστρακα, μετά το ξάναμμα της πεζοπορίας και του αϊτού, μετά την ανθοσυγκομιδή (οξαλίδες, μαργαρίτες), απλώνουμε το τελετουργικό γεύμα, το άριστον.

Χταποδάκια βραστά με ξίδι, θράψαλα στο κρασί, ελιές Καλαμών για ήρωες και αλμάδες εκλεκτές Χαλκιδικής, χαλβά Βεροίας, ταραμά λευκό χτυπημένο σαντιγύ, εύσαρκες πιπεριές Φλωρίνης και πιπεράκια πικάντικα Μακεδονίας (πλούσιο κόκκινο και χλωμό πράσινο), κουνουπιδάκια τουρσί, μαραθοκεφτέδες (παλαιά συνταγή μητρός), μαρουλοκαρδούλες. Ο μερακλής της παρέας φρόντισε μέχρι και τα όστρακα: κυδώνια αυτοκρατορικά. Λαγάνα πρωινή, λεπτή, τραγανή.

Το άριστον, απλωμένο επί της γης, φωτίζεται και ξεδιπλώνει την παλέτα του: βυσσινί, λαμπρό κόκκινο, πράσινο, στιλπνό μαύρο, ροζέ, υπόλευκο, πικρό κίτρινο, χλωμό και βαθύ πράσινο, τεφροκάστανο. Μόνο το μπλε λείπει απ΄το γεύμα· ήδη όμως μας περικλείει γλαυκός ο ουρανός.

Κρασί. Αλλος ορέχτηκε ώριμο Νυχτέρι Σαντορίνης, άλλος λεπτή αρωματική Μαντίνεια, ο γενναιότερος μια αρρενωπή Νεμέα.

Και μουσική. Βιολί, κιθάρα, μπουζούκι. Μόνο τραγούδι. Ή μόνο κελαηδήματα και φλοίσβος και απαλοί συριγμοί του ανέμου ανάμεσα σε ασφοδέλους και ξερολιθιές.

Ανακατεύονται οι γενεές, νήπια, έφηβοι, είκοσι-κάτι, μεσήλικες και παππούδες. Μ’ ερωτικούς καημούς οι νεαροί, με πονηρά πειράγματα οι μεγάλοι, σαν σκαθάρια ανοίξεως βομβούν, τσουγκρίζουν ξέχειλα ποτήρια πλαστικά, και τα κορίτσια τυλίγονται στα μανίκια της ζακέτας, τ’ ανατριχιάζει μια αιφνίδια ριπή απ’ τ’ ανοιχτά. Είναι η ζωή που μας ανατριχιάζει, φρέσκια, απρόοπτη, προκλητική.

Πηγή: http://vlemma.wordpress.com/