Τούτα τα σκονισμένα βιβλία μέσα στα χαλάσματα
τα επίμονα δάχτυλα που το μέλλον έκανε δικά του
το δυνατό βλέμμα της νιότης που ορίζει το φως
τούτη η εικόνα της καταστροφής μ’ ένα παιδί που ψάχνει πεισματικά τα βιβλία του
δεν μπορεί παρά να διαπερνά σαν ρίγος πρωτόγνωρο τη ραχοκοκαλιά του κόσμου
Αυτό το φωτεινό γεμάτο δύναμη βλέμμα ορίζει την παιδεία
Δίνει τη σπίθα που φουντώνει την ελπίδα για ειρήνη
και δυναμώνει τη βεβαιότητα πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός
Το κορίτσι, κάπου στη Γάζα, που διασώζει τα βιβλία της από το βομβαρδισμένο σπίτι της, είναι η πιο δυνατή ελπίδα του κόσμου όλου. Ελπίδα για ειρήνη, σύνεση, πίστη στη γνώση και στον άνθρωπο, ξεκίνημα στη ζωή.
Filed under: Ανθρώπινη Ανάπτυξη,Διαπολιτισμική Αγωγή,Διαφορετικότητα,Διαχείριση Κρίσεων,Δικαιώματα Ανηλίκων,Εφηβεία,Εκπαιδευτικό Υλικό,Εμψύχωση Ομάδας,Νέα για Νέους,Οικογένεια,Πες μου μια Ιστορία,Συναισθηματική Αγωγή | Leave a comment »